मध्ये बरेच दिवस झाले तरी दोघांचं भेटणं झालं नव्हतं . त्याने थोडा विचार केला आणि तिला फोन लावला .
" कशी आहेस ? "
" मी ठीक आहे . तू कसा आहेस ? "
" कसा असणार ? "
" का काय झालं तुला ? "
" अगं किती दिवस झाले तुला भेटलो नाही . "
" पण तुला माहित आहे ना का ते . "
" अगं पण असं किती दिवस चालणार ? जर आपल्याला एकमेकांच्यात फ्युचर पाहायचं असेल तर पुढं जावच लागेल ना "
" हो खर आहे तुझ पण मला कम्फर्टेबल वाटत नाहीये तुला माहित आहे ना . "
" हो तेच म्हणतोय . अगदी लगेच ते नाही तसा विचार आपण आता नाही करू शकत . पण थोडं कॅम्फर्टेबल होऊया ना . त्यासाठी थोडं भेटूया बोलूया . "
" पण तू इथे कॅम्फरटेबल नसतोस आणि मी बाहेर नसते ... म्हणजे किमान सध्यातरी . "
" हो म्हणूनच मी विचार केला कि अगदी तुझ्या घरी ठीक नाही वाटत मला पण तुमचा एव्हढा मोठा परिसर आहे . तिथे फिरुया ना . "
" हे चालेल मला . "
" मग एक काम करतो आजच येतो मी . "
" नको आज नको . आपण उद्या भेटूया का प्लिज . "
" ओके चालेल . उद्या येतो मी . "
तो खुश होता . पण थोडं वाईटही वाटत होत कि आज नाही भेटता येणार . पण त्याने स्वतःची समजूत घातली त्याला काय होतंय इतके दिवस थांबलो आता एक दिवस थांबायला काय हरकत आहे . आणि अचानक त्याला काहीतरी क्लीक झालं त्याने कॅलेंडरमध्ये पाहून खात्री केली आणि त्याचा चेहरा परत उतरला . उद्या अमावस्या आहे . आणि आपण असा कसा मुहूर्त निवडला . हो पण.... पण हि गोष्ट तर आपण नाही ठरवली . मी तर आजच म्हणत होतो . उद्याच तर तिने सांगितलं .
' काय ती .... ' या विचारासरशी सर्रकन एक भीतीची शिरशिरी त्याच्या अंगातून निघाली . त्याने स्वतःची समजूत घालण्याचा प्रयत्न केला . पण त्याला ते स्वतःलाच पटत नव्हतं . आपण एक काम करूया रात्र पडायच्या आत माघारी येऊ . नको रात्रीचा विचारच नको सकाळीच जाऊ आणि दुपारपर्यंत माघारी येऊ . संध्याकाळही नको व्हायला . हा विचार करून त्याला बर वाटलं .
दुसऱ्या दिवशी सकाळी सकाळी त्याने तिला फोन केला आणि आपण निघणार असल्याचं सांगितलं . किती वेळाची गोष्ट आता आपण तिला भेटणार या विचारात मश्गुल होऊन तो निघाला होता . आणि अचानक त्याची बाईक बंद पडली .
' छे काय वैताग आहे . हिला आताच बंद पडायचं होत . आणि त्या दिवशी गाडी बंद पडली म्हणून त्यानंतर आपण तिचं पूर्ण सर्व्हिसिंग केलं होत . सगळं काम झालं होत . मग आज काय झालं अचानक . त्या दिवशी बाईक बंद पडली आणि काय पनवती लागली काय माहित . परत परत तेच होतंय . ' असा विचार त्याच्या मनात होता . पण आता गॅरेज शोधण्यावाचून पर्याय नव्हता . त्याला बराच वेळ गेल्यावर एक गॅरेज सापडलं . काम करणारा नवखाच असावा त्यामुळे त्याला बराच वेळ फॉल्ट सापडत नव्हता . शेवटी कसबस झालं त्याच . पण शेवटी तिथं त्याच काम व्हायला बराच वेळ गेला . आता तो तिला कॉन्टॅक्ट करण्याचा प्रयत्न करत होता . इतका वेळ तिथं होता तिथं काही फोनला नेटवर्क मिळत नव्हतं त्यामुळं तिला काही सांगताही आलं नव्हतं . तो तिथून निघाल्यापासून वारंवार नेटवर्क चेक करत होता . शेवटी ते मिळालं त्याबरोबर त्याने तिला कॉल केला . ती वाट पाहून चिडली होती . पण त्याने झालेली सगळी हकीकत तिला सांगितली आणि आता आपण तिथे लगेच पोहचत आहोत तरी तू बाहेर येऊन थांब म्हणून सांगितलं . तिने होकार दिला आणि त्याने फोन ठेवला . आणि थोड्याच वेळात तो तिथे पोहोचला पण ती नव्हती तिथे . त्याला वाटलं ती परत आत गेली असेल म्हणून त्याने तिकडे जाऊन पाहिलं तर घराला लॉक होत . त्याने इकडे तिकडे पाहिलं पण ती कुठे दिसेना . त्याने फोन लावण्याचा प्रयत्न केला पण तीचा फोनहि लागत नव्हता . तो तसाच तिला आसपास शोधत होता अचानक त्याला झुडपात काहीतरी हालचाल जाणवली . त्याला वाटलं बहुदा तीच असेल आणि आपली चेष्टा करत असेल म्हणून तो तिकडे गेला . तिथे काही दिसलं नाही मग तसाच पुढे पुढे निघाला . काहीतरी आसपासच असल्याची जाणीव त्याला होत होती . म्हणून तो पुढे पुढे जात राहिला . आता आसपासची झाडी चांगलीच दाट वाटत होती . कुणी लावलेल्या झाडांपेक्षा तो परिसर जंगली असल्यासारखा वाटत होता . अचानक त्याला जाणवलं तो खूप आत आला आहे आणि हे तर दाट जंगल आहे . त्याक्षणी त्याने माघारी जाण्याचा निर्णय घेतला आणि तो नजर समोर ठेऊनच एक दोन पाऊले मागे सरकला असेल तेव्हढ्यात तो कशाला तरी धडकला . त्याने चमकून मागे वळून पाहिले तर तीही त्याच्याकडे तशाच नजरेने पाहत होती .
" तू इथं कशी ? आणि काय करते आहेस ? "
" तू बोलावलं म्हणून मी बाहेर येऊन थांबले होते . तर काहीतरी जाणवलं म्हणून पाहायला इकडे आले आणि काय माहित कशी इतक्या आत येऊन पोहोचले . "
" माझही असच झालं . बर चल बाहेर जाऊ . " असं म्हणत तो तिला घेऊन बाहेर आला . ' काय विचार करून आलो होतो आणि इथं काय सुरु आहे . ' असा विचार तो करत होता . बर आता काही बोलण्याची इच्छाही नव्हती . पण तिला आधार देणं गरजेचं होत म्हणून तो तिला म्हणाला
" हे असं होत नेहमी ? "
" नाही आज पहिल्यांदाच झालं आहे . "
आता काही बोलावं तर ती घाबरेल म्हणून तो जास्त काही बोलला नाही आणि तिला घेऊन घरात आला . ती त्याला बिलगली होती . तो तिला घेऊन तसाच सोफ्यावर बसला . ती काही बोलत नव्हती . त्यानेही काही बोलायचं टाळलं आणि तो शांतपणे तिच्या केसातून हात फिरवत होता . हळूहळू ती शांत झाली . आता ती त्याच्या शर्टच्या बटनाशी खेळत होती . तिने मान वर करून त्याच्याकडे पाहिलं आणि म्हणाली
" आज जाऊ नकोस ना . आज इथेच थांब माझ्या सोबत . " हे बोलत बोलत तिने त्याच्या शर्टच बटन काढलं . आणि तिने आपला मोर्चा आता दुसऱ्या बटनाकडे वळवला . तिच्या मनात काय आहे हे त्याने जाणलं आणि त्याने तिचा हात पकडला आणि तिला तस करण्यापासून रोखलं . तिच्या डोळ्यात हळूहळू धुंदी उतरून आली होती . तिने त्याच्या हाताला हलकेच किस केलं . आणि त्याच्याकडे मादकपणे पाहू लागली . आता त्याचाही संयम ढळू लागला होता तरीही त्याने तिच्या हातातून स्वतःचा हात सोडवला . पण तिने तो परत पकडला . आता त्यानेही तो सोडवण्याचा प्रयत्न केला नाही . हळूहळू दोघातलं अंतर कमी कमी होत होत . डोळ्यांनी एकमेकांना पिता पिता त्याच समाधान होत नव्हतं . त्यामुळे त्याचे ओठ त्याच्या मदतीला आले ते तिच्या ओठांचा मधुरस चाखु लागले . त्याचे हात तिच्या कमरेवरून फिरत होते . तिच्या पदराचं टोक त्याच्या हातात आलं . त्याने हळुवारपणे तिचा पदर तिच्या खांद्यावरून , छातीवरून दूर केला तो त्याच टोक पकडून हळूहळू बाकीची साडीही दूर करू लागला . आता साडी तिच्या अंगावर नव्हती ती होती त्याच्या हातात . त्याने ती बाजूला भिरकावली आणि तिला हळुवारपणे उचलून तो बेडरूमकडे निघाला . त्याने बेडरूमच दार उघडलं आणि आत प्रवेश केला . इथं ते दोघंच होते पण तरीही त्याने बेडरूमचा दरवाजा लोटला आणि आतून कडी लावली .
इथं ते दोघेच होते .... खरंच ??? ....
....... क्रमशः
" कशी आहेस ? "
" मी ठीक आहे . तू कसा आहेस ? "
" कसा असणार ? "
" का काय झालं तुला ? "
" अगं किती दिवस झाले तुला भेटलो नाही . "
" पण तुला माहित आहे ना का ते . "
" अगं पण असं किती दिवस चालणार ? जर आपल्याला एकमेकांच्यात फ्युचर पाहायचं असेल तर पुढं जावच लागेल ना "
" हो खर आहे तुझ पण मला कम्फर्टेबल वाटत नाहीये तुला माहित आहे ना . "
" हो तेच म्हणतोय . अगदी लगेच ते नाही तसा विचार आपण आता नाही करू शकत . पण थोडं कॅम्फर्टेबल होऊया ना . त्यासाठी थोडं भेटूया बोलूया . "
" पण तू इथे कॅम्फरटेबल नसतोस आणि मी बाहेर नसते ... म्हणजे किमान सध्यातरी . "
" हो म्हणूनच मी विचार केला कि अगदी तुझ्या घरी ठीक नाही वाटत मला पण तुमचा एव्हढा मोठा परिसर आहे . तिथे फिरुया ना . "
" हे चालेल मला . "
" मग एक काम करतो आजच येतो मी . "
" नको आज नको . आपण उद्या भेटूया का प्लिज . "
" ओके चालेल . उद्या येतो मी . "
तो खुश होता . पण थोडं वाईटही वाटत होत कि आज नाही भेटता येणार . पण त्याने स्वतःची समजूत घातली त्याला काय होतंय इतके दिवस थांबलो आता एक दिवस थांबायला काय हरकत आहे . आणि अचानक त्याला काहीतरी क्लीक झालं त्याने कॅलेंडरमध्ये पाहून खात्री केली आणि त्याचा चेहरा परत उतरला . उद्या अमावस्या आहे . आणि आपण असा कसा मुहूर्त निवडला . हो पण.... पण हि गोष्ट तर आपण नाही ठरवली . मी तर आजच म्हणत होतो . उद्याच तर तिने सांगितलं .
' काय ती .... ' या विचारासरशी सर्रकन एक भीतीची शिरशिरी त्याच्या अंगातून निघाली . त्याने स्वतःची समजूत घालण्याचा प्रयत्न केला . पण त्याला ते स्वतःलाच पटत नव्हतं . आपण एक काम करूया रात्र पडायच्या आत माघारी येऊ . नको रात्रीचा विचारच नको सकाळीच जाऊ आणि दुपारपर्यंत माघारी येऊ . संध्याकाळही नको व्हायला . हा विचार करून त्याला बर वाटलं .
दुसऱ्या दिवशी सकाळी सकाळी त्याने तिला फोन केला आणि आपण निघणार असल्याचं सांगितलं . किती वेळाची गोष्ट आता आपण तिला भेटणार या विचारात मश्गुल होऊन तो निघाला होता . आणि अचानक त्याची बाईक बंद पडली .
' छे काय वैताग आहे . हिला आताच बंद पडायचं होत . आणि त्या दिवशी गाडी बंद पडली म्हणून त्यानंतर आपण तिचं पूर्ण सर्व्हिसिंग केलं होत . सगळं काम झालं होत . मग आज काय झालं अचानक . त्या दिवशी बाईक बंद पडली आणि काय पनवती लागली काय माहित . परत परत तेच होतंय . ' असा विचार त्याच्या मनात होता . पण आता गॅरेज शोधण्यावाचून पर्याय नव्हता . त्याला बराच वेळ गेल्यावर एक गॅरेज सापडलं . काम करणारा नवखाच असावा त्यामुळे त्याला बराच वेळ फॉल्ट सापडत नव्हता . शेवटी कसबस झालं त्याच . पण शेवटी तिथं त्याच काम व्हायला बराच वेळ गेला . आता तो तिला कॉन्टॅक्ट करण्याचा प्रयत्न करत होता . इतका वेळ तिथं होता तिथं काही फोनला नेटवर्क मिळत नव्हतं त्यामुळं तिला काही सांगताही आलं नव्हतं . तो तिथून निघाल्यापासून वारंवार नेटवर्क चेक करत होता . शेवटी ते मिळालं त्याबरोबर त्याने तिला कॉल केला . ती वाट पाहून चिडली होती . पण त्याने झालेली सगळी हकीकत तिला सांगितली आणि आता आपण तिथे लगेच पोहचत आहोत तरी तू बाहेर येऊन थांब म्हणून सांगितलं . तिने होकार दिला आणि त्याने फोन ठेवला . आणि थोड्याच वेळात तो तिथे पोहोचला पण ती नव्हती तिथे . त्याला वाटलं ती परत आत गेली असेल म्हणून त्याने तिकडे जाऊन पाहिलं तर घराला लॉक होत . त्याने इकडे तिकडे पाहिलं पण ती कुठे दिसेना . त्याने फोन लावण्याचा प्रयत्न केला पण तीचा फोनहि लागत नव्हता . तो तसाच तिला आसपास शोधत होता अचानक त्याला झुडपात काहीतरी हालचाल जाणवली . त्याला वाटलं बहुदा तीच असेल आणि आपली चेष्टा करत असेल म्हणून तो तिकडे गेला . तिथे काही दिसलं नाही मग तसाच पुढे पुढे निघाला . काहीतरी आसपासच असल्याची जाणीव त्याला होत होती . म्हणून तो पुढे पुढे जात राहिला . आता आसपासची झाडी चांगलीच दाट वाटत होती . कुणी लावलेल्या झाडांपेक्षा तो परिसर जंगली असल्यासारखा वाटत होता . अचानक त्याला जाणवलं तो खूप आत आला आहे आणि हे तर दाट जंगल आहे . त्याक्षणी त्याने माघारी जाण्याचा निर्णय घेतला आणि तो नजर समोर ठेऊनच एक दोन पाऊले मागे सरकला असेल तेव्हढ्यात तो कशाला तरी धडकला . त्याने चमकून मागे वळून पाहिले तर तीही त्याच्याकडे तशाच नजरेने पाहत होती .
" तू इथं कशी ? आणि काय करते आहेस ? "
" तू बोलावलं म्हणून मी बाहेर येऊन थांबले होते . तर काहीतरी जाणवलं म्हणून पाहायला इकडे आले आणि काय माहित कशी इतक्या आत येऊन पोहोचले . "
" माझही असच झालं . बर चल बाहेर जाऊ . " असं म्हणत तो तिला घेऊन बाहेर आला . ' काय विचार करून आलो होतो आणि इथं काय सुरु आहे . ' असा विचार तो करत होता . बर आता काही बोलण्याची इच्छाही नव्हती . पण तिला आधार देणं गरजेचं होत म्हणून तो तिला म्हणाला
" हे असं होत नेहमी ? "
" नाही आज पहिल्यांदाच झालं आहे . "
आता काही बोलावं तर ती घाबरेल म्हणून तो जास्त काही बोलला नाही आणि तिला घेऊन घरात आला . ती त्याला बिलगली होती . तो तिला घेऊन तसाच सोफ्यावर बसला . ती काही बोलत नव्हती . त्यानेही काही बोलायचं टाळलं आणि तो शांतपणे तिच्या केसातून हात फिरवत होता . हळूहळू ती शांत झाली . आता ती त्याच्या शर्टच्या बटनाशी खेळत होती . तिने मान वर करून त्याच्याकडे पाहिलं आणि म्हणाली
" आज जाऊ नकोस ना . आज इथेच थांब माझ्या सोबत . " हे बोलत बोलत तिने त्याच्या शर्टच बटन काढलं . आणि तिने आपला मोर्चा आता दुसऱ्या बटनाकडे वळवला . तिच्या मनात काय आहे हे त्याने जाणलं आणि त्याने तिचा हात पकडला आणि तिला तस करण्यापासून रोखलं . तिच्या डोळ्यात हळूहळू धुंदी उतरून आली होती . तिने त्याच्या हाताला हलकेच किस केलं . आणि त्याच्याकडे मादकपणे पाहू लागली . आता त्याचाही संयम ढळू लागला होता तरीही त्याने तिच्या हातातून स्वतःचा हात सोडवला . पण तिने तो परत पकडला . आता त्यानेही तो सोडवण्याचा प्रयत्न केला नाही . हळूहळू दोघातलं अंतर कमी कमी होत होत . डोळ्यांनी एकमेकांना पिता पिता त्याच समाधान होत नव्हतं . त्यामुळे त्याचे ओठ त्याच्या मदतीला आले ते तिच्या ओठांचा मधुरस चाखु लागले . त्याचे हात तिच्या कमरेवरून फिरत होते . तिच्या पदराचं टोक त्याच्या हातात आलं . त्याने हळुवारपणे तिचा पदर तिच्या खांद्यावरून , छातीवरून दूर केला तो त्याच टोक पकडून हळूहळू बाकीची साडीही दूर करू लागला . आता साडी तिच्या अंगावर नव्हती ती होती त्याच्या हातात . त्याने ती बाजूला भिरकावली आणि तिला हळुवारपणे उचलून तो बेडरूमकडे निघाला . त्याने बेडरूमच दार उघडलं आणि आत प्रवेश केला . इथं ते दोघंच होते पण तरीही त्याने बेडरूमचा दरवाजा लोटला आणि आतून कडी लावली .
इथं ते दोघेच होते .... खरंच ??? ....
....... क्रमशः
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा