मुख्य सामग्रीवर वगळा

पाहिले मी जेव्हा तुला ( भाग १ )

         तिला न पाहता होणारी तगमग न समजणारी होती , काय होतंय आपल्याला ? नक्की काय होतंय ? आपण तिच्या प्रेमात , ... छे  उगाच काहीतरीच काय ,.... पण मग असं का होतंय .. समोर असतो तेव्हा तिच्याशी  पटत नाही आणि भांडण होतात आपली , असं वाटत कि  ती नसलेली बरी, पण ती नसली कि असं का वाटतय ? कि काहीतरी चुकतंय .. नाही माहित पण असं वाटतय हे नक्की आहे .....




  " ए हाय , कसा आहेस ? "

  " कुठं होतीस ? "

  " का आता काय आहे ? काय झालाय का ? हे बघ असं प्रत्येक गोष्टीसाठी मलाच जबाबदार धरू नकोस . मला तर माहितही नाही काही ....."

  " तू नव्हतीस तर ठीक वाटत नव्हत . "

  " हो तुला भांडायला कोणी नसेल तर बरं वाटणार नाही ना .."

  " तू असतेस तेव्हा भांडतो , पण आता तू नव्हती तर ठीक वाटत नव्हत . "

  " साहजिक आहे तुला सवय झालीय माझ्याशी भांडण्याची , त्यामुळे मी नसताना तुला ठीक वाटत नव्हत .
सवय झालीय , पण ती तुझ्याशी भांडायची नाही तर तुझी . "

  " म्हणजे ... "

  " म्हणजे तू नव्हतीस तर जीव कासावीस झाला होता, कामात लक्ष लागत नव्हत माझं , का ते मला माहित नाही , वाटतंय तुझी सवय झालीय मला . "

  " काहीतरीच काय चल जाऊया का ? "

  " थांब ना थोडी बोलायचं होत तुझ्याशी  . "

  " बोल ना "

  " कस सांगू आणि कस नाही ते नाही समजत आहे , पण एक सांगू तुझ्याबद्दल काहीतरी वाटतय एव्हढं नक्की . पण हे फक्त मलाच वाटतंय कि तुलाही ? "

  " अरे  काय वाटतंय , काय बोलतोय ? ते समजत हि नाहीय मला . "

  " समजत नाहीय कि समजून घेत नाहीयेस . "

  " आपण जाऊया का ? आज तुझं काही खर नाहीय ? आपण नंतर बोलूया ना ....."

  " अग ऐक तरी "
      
  " please मला comfortable नाही वाटत आहे. आपण जाऊया please "

  " ठीक आहे चल "

           आता कोणीही काही बोलत नव्हत आणि कुणाला काय बोलावं आणि एकमेकांकडे पहावं हेही समजत नव्हत. जातानाही ती सहजता नव्हती दोघांच्यात . तिने कसतरी वर पाहिलं त्याच्याकडे आणि मुश्किलीने smile  करून ती निघालीही .

           खूप अवघडलेपण वाटत होत काय विचार करावा ? खरच असाच विचार करतोय का तो ? कि मलाच वाटतय असं . काल खरंच काय सुचतही नव्हत , त्याचीच आठवण येत होती . समोर असला कि भांडत असतो नेहमी . पण नव्हता समोर तर काही सुचत नव्हत मला . कधी वाटलं नाही असं पण आता असं का वाटतंय . काय करू थांबवू असा विचार करायचा कि जस वाटतंय तस वाटू देऊ. नको मला असा विचार करून चालणार नाही किती फरक आहे आमच्यात आणि परत ... नकोच हा विचार नकोच

  " ए हाय कशी आहेस ? "

  " ठीक आहे "

  " काय ग काय झालं अशी का दिसतेयस ? "

  " कुठं काय काही नाही बर येते मी थोडं काम आहे माझं . "

  " असं का करतेयस ? काय झालाय सांगशील का ? "

  " काहीच नाही ... "

  " असं नाही करू देणार तुला मी , आज मला सांगितल्याशिवाय तुला जाऊ देणार नाही मी . "

  " तुला कळत नाहीये का मला काम आहे ? आता वेळ नाही मला मला जाऊ दे . "

  " हे बघ "

  " please ... "

  " ठीक आहे जा तू , पण वेळ असेल तेव्हा नक्की सांग मला काय झालाय ते . "

टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

शब्दभ्रमर

काय झालं इतकं मनापासून प्रेम केलं पण गेली ना ती . ती जाणारच होती. विषय फक्त एव्हढाच होता कि कधी. ते ती आता गेली. तशी चूक माझीच होती, इतकही जास्त प्रेम करू नये कुणावर. हे प्रेमच असत जे तुम्हाला कमजोर करत. किती प्रेम केलं तिच्यावर . इतकं कि भीती वाटायची ती आपल्याला सोडून तर नाही ना जाणार . या भीतीपायी ना तिच्यावरच प्रेम स्पष्टपणे व्यक्त करता आलं. ना तस जगता आलं जसे आपण आहोत . पण एव्हढ करून शेवटी वाटणारी भीतीच खरी ठरली . त्याच्या डोळ्यात पाणी होत . " अरे काय हे मुलांनी एव्हढ कमजोर असू नये. " त्याच्या पाठीवर कुणाचा तरी हात होता . त्यानं चमकून वळून पाहिलं . तर सुरेशदादा होते . सुरेशदादा एक भारदस्त व्यक्तिमत्व होत . आसपासच्या भागातली तरुण मंडळी त्यांना मानत होती . तब्येतीनं भारदस्त गडी . आधी आखाड्यात आणि आता नवीन जमान्यानुसार जिममध्ये जाऊन कमावलेली बॉडी . तब्बेतीच वेडच लागलं होत म्हणा ना त्यांना ते त्यांचं हे वेड बाकीच्या तरुण मुलांनापण लावत होते . राजकीय व्यक्तींसोबत उठणं-बसणं असायचं त्यांचं . स्वतः अजून राजकारणात नव्हते आले पण कधीही आले तर नक्की जिंकतील असा दांडगा जनसंपर्क ....

सावज (भाग ७)

त्या पावसाळी वातावरणात तो आला , त्याची गाडी बंद पडली होती . तिने त्याला थांबायला सांगितलं . त्या दोघांचं ट्युनिंग जमत होत . पण अचानक काही झालं आणि तो तिच्यापासून दूर झाला . सकाळी फार काही न बोलता तो गेला . त्याने तिला बाहेर भेटायला बोलावलं होत तिथेही काही घटना अशा घडल्या कि दोघांना तसंच माघारी यावं लागलं . बऱ्याच दिवसांनी त्याने तिला परत भेटायचं असल्याचं सांगितलं . तिने त्याला दुसऱ्या दिवशी बोलावलं . नंतर त्याच्या लक्षात आलं कि त्या दिवशी अमावस्या आहे त्यामुळे त्याने सकाळी लवकर जाऊन दुपारपर्यंत यायचं ठरवलं होत . पण जाताना त्याची गाडी बंद पडली आणि त्याला जायला उशीर झाला . तिथे पोहोचल्यावर ती त्याला नाही दिसली . कसल्याशा हालचालीने त्याच लक्ष वेधलं आणि तो तिकडे गेला . त्याला नंतर जाणवलं तो जंगलाच्या फार आत आला आहे . त्याने माघारी जाण्याचं ठरवलं आणि अचानक ती भेटली . ते दोघे माघारी आले . दोघेही आता एकमेकांमध्ये गुंफले जाण्यासाठी अधीर झाले होते . तिच्या त्या पाशवी रुपाला पाहून तो पुरता हबकला होता आणि मोठ्या मुश्किलीने त्याने स्वतःची सुटका करून घेतली . रस्त्याने जाताना अचानक त्याच्या डोक्यात...

शब्दभ्रमर (भाग ३)

त्याने डोळे उघडले . किती वेळ झोपला होता काय माहित . गाडी कुठेतरी थांबली होती आणि गाडीत तो एकटाच होता . प्रिया कुठं गेली असा विचार करत तो बाहेर आला . गाडी एका तलावाच्या शेजारी उभी होती आणि आसपासचा सगळा परिसर निसर्गरम्य होता . पण आपण नक्की कुठे आहे हे काही त्याला समजत नव्हतं त्याने इकडे तिकडे पाहिलं पण प्रिया काही दिसली नाही . शेवटी तो त्या तलावाकडे गेला. हातपाय धुऊन चेहऱ्यावर पाण्याचे हबके मारले मग जरा फ्रेश वाटलं . मग तो इकडे तिकडे पाहू लागला . तेव्हा दूरवर घरासारखं काहीतरी दिसलं कुणाची तरी उपस्थिती तिथं जाणवली . म्हणून त्यानं तिकडं जायला सुरुवात केली . अंतर तस फार नव्हत पण रस्ता धड नव्हता किंवा त्याला तो सापडत तरी नव्हता . काटेरी झाड झुडपं होती त्यात अडकून त्याचे कपडे खराब होत होते , फाटत होते . त्याला वाटलं परत जावं . पण तरीही तो पुढे जातच राहिला आणि एकदाचा त्या ठिकाणी तो पोहोचला. जुना बंगला होता तो . फार कुणाचा वावर त्या परिसरात होत असेल असं वाटत नव्हतं . पण तरीही त्याने त्याच्या चारी बाजूनी एकदा फेरफटका मारला पण त्याला कोणीही नाही दिसलं . मग त्याने विचार केला आप...