मुख्य सामग्रीवर वगळा

शृंगार ४

          मस्त परफ्युम मिळाला , आवडेल मंजूला . घर गाठल पटकन . मंजूने दार उघडल आत जाता जाताच तिच्या कंबरेला वेढा घातला आणि तिला उचलण्याचा प्रयत्न केला . ब-याच दिवसांनी तिला उचलण्याचा प्रयत्न करत होतो . थोड वजन वाढल होत पण तरीही उचलण्याइतक होत . किमान तिचे पाय जमिनीपासुन वेगळे केले . दार अर्धवट उघड होत ते बंद केल . तिला तशीच उचलून सोफ्यावर घेऊन बसलो .
   " अहो काय करताय तिकड भाजी आहे गॅसवर  ती खाली लागेल  . "
   " असुदे ग आज आपण बाहेरूनच मागवू काही तरी . तू कुठ जाऊ नकोस मला सोडून आता . "
   " ठिक आहे पण तेवढा गॅस तरी बंद करुन येते तोपर्यंत तुम्ही हात-पाय तरी धुऊन या . "
   " चल ना मग अंघोळच करुया ना , तू पण ये बरोबर . "
   " चला जा तुम्ही आधी हात-पाय धुवून या . उगाचच चावटपणा करु नका . "
   तिलाही सोबत नेण्याचा प्रयत्न केला पण ती सटकली .
   वा पाण्याने किती मस्त वाटत . मस्त फ्रेश होऊन बाहेर पडलो . बॅगमधून मघाशी आणलेला परफ्युम बाहेर काढला . मंजू येताच थोडा परफ्युम  तिच्या अंगावर स्प्रे केला  . तिलाही तो फार आवडला . तिच्या चेहऱ्यावर हास्य पसरल होत . ती अधिकच सुंदर दिसु लागली होती . ओढून तिला जवळ घेतल . तिच्या मानेवर हळूवारपणे ओठ टेकवले . हळूहळू ओठ तिच्या मानेची चुंबन घेत तिच्या कानांपर्यंत पोहोचले . तिच्या कानाची पाळी दातांमधे पकडून एक हळूवार बाईट .....टिंग टाँग..... परत ओठ तिच्या मानेवरुन फिरत होते ....टिंग टाँग.... ती थोडी दूर होण्याचा प्रयत्न करत म्हणाली ,
  " अहो बाहेर कुणीतरी आल आहे वाटत बेल वाजते आहे . दार उघडा ना . "
" जाऊदे कुणी नाही . थोडा वेळ वाजवेल आणि जाईल असल तरी ."
अस म्हणत मी आणि माझे ओठ आपल्या कामात परत गर्क होण्याचा प्रयत्न करु लागलो .  परत परत बेल वाजत होती . डोक्यात जात होती पण तरीही मी माझ कॉन्संट्रेशन ढळू न देण्याचा प्रयत्न करत होतो . पण बेल काय थांबायच नाव घेत नव्हती . शेवटी वैतागून मंजू दूर झाली आणि म्हणाली
   " अहो एकदा पाहून तरी या कोण आहे . म्हणजे एकदा जाईल तरी . "
   शेवटी मी जाऊन वैतागाने दार उघडले . बाहेर साक्षात वैताग अगदी तशाच वैतागलेल्या चेहऱ्याने उभा होता , सेक्रेटरी .
   " अहो किती वेळा बेल वाजवायची ? "
   "काय झाल ? "
सोबत दोन - तीन मेंबर होते . काहीतरी सिरीयस असाव अस वाटल .
   " अहो काही तक्रारी होत्या लोकांच्या त्यामुळे आज सगळे मेंबर्स एकत्रच आलो होतो . "
   " आमच्याबद्दल तक्रार ? "
   " अहो तुमच्या एकट्याबद्दलच अस नाही ब-याच जणांबद्दल होत्या तक्रारी एक एक मिटवत तुमच्याकडे आलो . "
   मनात विचार चालला होता काय तक्रार असेल आणि हे आले तेव्हा यांना काही आवाज तर ऐकू आला नाही ना ? का जाता-जाता आवाज आला म्हणून तर नाही ना आले हे ?
   माझा विचार चालला होता तेवढयात
   " अहो तुमच्या कुंड्यामधे जे पाणी टाकता त्याचे सगळे ओघळ येत आहेत भिंतीवर आणि तुम्ही फ्रंटला आहे त्यामुळे ते चांगल दिसत नाही आणि खाली कोणी असल कि त्याच्या अंगावर पडू शकत चिखलाच पाणी . "
   म्हणजे यांचा हा सगळा आटापिटा यासाठी चालला होता . यांना आमच ओघळणार सांडणार पाणी अडवायच होत . एव्हढ कुणाच्या अंगावर सांडल होत काय माहीत ?
   " अहो एवढ्यासाठी सर्वांनी यायची काही गरज नव्हती , जाता येता जरी सांगितल असत तरी मी ठेवल्या असत्या कुंड्या काढून . "
   " अहो तेव्हढच नाही तेवढा रंग ही घ्या ना मारुन थोडा ते ओघळ तसे चांगले दिसत नाहीत . "
   मी या लोकांना लवकर कटवाव म्हणून त्यांच ऐकत होतो तर हि संधी साधून ते काहीही म्हणन रेटू पाहत होते .
   तेव्हढ्यात मंजू आली आणि त्यांना विचारु लागली
   " पण आमच्या एकट्याच्याच कुंड्या आहेत का ? बाकीच्यांच्यापण आहेत ना . आणि असे ओघळ तर त्यांच्या इथही आहेतच की तुम्ही सांगितल का सगळ्यांना ? "
   " तुम्ही फ्रंटला आहात . त्यामुळ  ते चांगल दिसत नाही . "
   " अहो फ्रंट काय आणि दुसरीकडे काय चांगल नाही दिसत ते कुठही चांगल नाहीच ना दिसणार . त्यामुळे सगळ्यांनाच सांगा ना . एकाला एक आणि दुसऱ्याला दुसरा नियम कशाला ? "
   आता यांच्या फ्रंट आणि बॅक मुळे आमच फ्रंट आणि बॅक  आडल होत . आणि आता मंजूही ऐकण्याच्या मनस्थीतीत नव्हती .बराच वेळ याच्यावर काथ्याकुट करून झाल्यानंतर शेवटी त्या लोकांनाच मंजूच म्हणन मान्य कराव लागल . ते गेल्यानंतर पटकन दार बंद करून घेतल . चला आता कामाला लागुया तर मंजूला अजून त्याच्यावर बोलायच होत . शेवटी काय मग तिच बोलून होईपर्यंत ऐकून घ्याव लागल . तिच झाल्यावर तिला जवळ ओढून घेतल . तिची एक बट तिच्या चेहऱ्यावर आली होती ती हलकेच बाजूला केली . तिला स्वतः जवळ आणखी ओढली . तिची बट परत चेहऱ्यावर आली . आता हलकेच बोटांनी ती बट व्यवस्थित तिच्या कानाच्यामागे खोवली . किती सुंदर दिसते आहे मंजू , ओह् मार डाला . माझे ओठ तिच्या ओठांच्या दिशेने निघाले होते . ओठातील अंतर कमीकमी होत चालल होत . तेवढयात टिंग टाँग ... परत बेल वाजली आणि मंजूने अक्षरशः मला ढकलून दिल .
   " अहो पहा ना ते परत आले असतील . त्यांना अजून काहीतरी मुद्दा भेटला असेल म्हणून परत आले असतील तुम्ही व्हा पुढे मी येतेच जरा आवरुन माझ . "
   अरे काय चालल आहे ? गेलो तसाच बाहेर आणि उघडला दरवाजा . बाहेर वॉचमन उभा होता .
   " पानी भरके रखना साहब . पानी काफी कम बाकी है टंकी में . "
   तेवढयात मंजू बाहेर आली आणि तिच्या कानावर ही गोष्ट पडताच तिन आज्ञा केली
     " चला हो लवकर पाणी भरून घेऊ या . "
   चला आता काय करणार भरतो पाणी . आज काय याच पाण्याच बघुया . आमच  पाणी  नुसत साठूनच राहिल आहे ते कधी सोडायच काय माहित ?
   " अहो "
   " हो आलो आलो "


                         ..... क्रमशः

टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

शब्दभ्रमर

काय झालं इतकं मनापासून प्रेम केलं पण गेली ना ती . ती जाणारच होती. विषय फक्त एव्हढाच होता कि कधी. ते ती आता गेली. तशी चूक माझीच होती, इतकही जास्त प्रेम करू नये कुणावर. हे प्रेमच असत जे तुम्हाला कमजोर करत. किती प्रेम केलं तिच्यावर . इतकं कि भीती वाटायची ती आपल्याला सोडून तर नाही ना जाणार . या भीतीपायी ना तिच्यावरच प्रेम स्पष्टपणे व्यक्त करता आलं. ना तस जगता आलं जसे आपण आहोत . पण एव्हढ करून शेवटी वाटणारी भीतीच खरी ठरली . त्याच्या डोळ्यात पाणी होत . " अरे काय हे मुलांनी एव्हढ कमजोर असू नये. " त्याच्या पाठीवर कुणाचा तरी हात होता . त्यानं चमकून वळून पाहिलं . तर सुरेशदादा होते . सुरेशदादा एक भारदस्त व्यक्तिमत्व होत . आसपासच्या भागातली तरुण मंडळी त्यांना मानत होती . तब्येतीनं भारदस्त गडी . आधी आखाड्यात आणि आता नवीन जमान्यानुसार जिममध्ये जाऊन कमावलेली बॉडी . तब्बेतीच वेडच लागलं होत म्हणा ना त्यांना ते त्यांचं हे वेड बाकीच्या तरुण मुलांनापण लावत होते . राजकीय व्यक्तींसोबत उठणं-बसणं असायचं त्यांचं . स्वतः अजून राजकारणात नव्हते आले पण कधीही आले तर नक्की जिंकतील असा दांडगा जनसंपर्क ....

सावज (भाग ७)

त्या पावसाळी वातावरणात तो आला , त्याची गाडी बंद पडली होती . तिने त्याला थांबायला सांगितलं . त्या दोघांचं ट्युनिंग जमत होत . पण अचानक काही झालं आणि तो तिच्यापासून दूर झाला . सकाळी फार काही न बोलता तो गेला . त्याने तिला बाहेर भेटायला बोलावलं होत तिथेही काही घटना अशा घडल्या कि दोघांना तसंच माघारी यावं लागलं . बऱ्याच दिवसांनी त्याने तिला परत भेटायचं असल्याचं सांगितलं . तिने त्याला दुसऱ्या दिवशी बोलावलं . नंतर त्याच्या लक्षात आलं कि त्या दिवशी अमावस्या आहे त्यामुळे त्याने सकाळी लवकर जाऊन दुपारपर्यंत यायचं ठरवलं होत . पण जाताना त्याची गाडी बंद पडली आणि त्याला जायला उशीर झाला . तिथे पोहोचल्यावर ती त्याला नाही दिसली . कसल्याशा हालचालीने त्याच लक्ष वेधलं आणि तो तिकडे गेला . त्याला नंतर जाणवलं तो जंगलाच्या फार आत आला आहे . त्याने माघारी जाण्याचं ठरवलं आणि अचानक ती भेटली . ते दोघे माघारी आले . दोघेही आता एकमेकांमध्ये गुंफले जाण्यासाठी अधीर झाले होते . तिच्या त्या पाशवी रुपाला पाहून तो पुरता हबकला होता आणि मोठ्या मुश्किलीने त्याने स्वतःची सुटका करून घेतली . रस्त्याने जाताना अचानक त्याच्या डोक्यात...

शब्दभ्रमर (भाग ३)

त्याने डोळे उघडले . किती वेळ झोपला होता काय माहित . गाडी कुठेतरी थांबली होती आणि गाडीत तो एकटाच होता . प्रिया कुठं गेली असा विचार करत तो बाहेर आला . गाडी एका तलावाच्या शेजारी उभी होती आणि आसपासचा सगळा परिसर निसर्गरम्य होता . पण आपण नक्की कुठे आहे हे काही त्याला समजत नव्हतं त्याने इकडे तिकडे पाहिलं पण प्रिया काही दिसली नाही . शेवटी तो त्या तलावाकडे गेला. हातपाय धुऊन चेहऱ्यावर पाण्याचे हबके मारले मग जरा फ्रेश वाटलं . मग तो इकडे तिकडे पाहू लागला . तेव्हा दूरवर घरासारखं काहीतरी दिसलं कुणाची तरी उपस्थिती तिथं जाणवली . म्हणून त्यानं तिकडं जायला सुरुवात केली . अंतर तस फार नव्हत पण रस्ता धड नव्हता किंवा त्याला तो सापडत तरी नव्हता . काटेरी झाड झुडपं होती त्यात अडकून त्याचे कपडे खराब होत होते , फाटत होते . त्याला वाटलं परत जावं . पण तरीही तो पुढे जातच राहिला आणि एकदाचा त्या ठिकाणी तो पोहोचला. जुना बंगला होता तो . फार कुणाचा वावर त्या परिसरात होत असेल असं वाटत नव्हतं . पण तरीही त्याने त्याच्या चारी बाजूनी एकदा फेरफटका मारला पण त्याला कोणीही नाही दिसलं . मग त्याने विचार केला आप...