मुख्य सामग्रीवर वगळा

पर्याय

" अशी जवळ ये ना "
नाही म्हणायचं होत तिला पण तिच्या तोंडातून शब्दच बाहेर नाही पडले . तो जवळ येतच गेला ....
" आई " ती कळवळली . एक जोरदार फटका पडला होता . हि बसायची जागा आहे कि फटाके मारायची आईला तर काही कळत नाही .
" अग कार्टे किती वेळ लोळत पडली आहेस उठ आणि आवर तुझं "
छे किती भारी स्वप्न होत आणि आईनं काय वाट लावली त्याची . परत असं पालथं झोपायचं नाही किती जोरात मारलय सगळी बोट उठली असतील . लाल झालं असेल . बघावं म्हटलं तर तेही सोपं नाही असू दे . ती पार्श्वभाग चोळत मनात म्हणाली .


" अग काय कशी लाली आली आहे ? " शमाने रूपालीला विचारलं .
" तू कधी आणि कशी पहिली "
" अग लाल दिसतायत कि गाल  "
" ते होय "
" का तुला काय वाटलं  ? "
" काय नाही . बर ते सोड तू बोल काय म्हणत होतीस ? "
" अग किती प्रेमात पडली आहेस त्याच्या दुसरं काही सुचत कि नाही तुला ? "
" नाही सुचत तुझी काही हरकत आहे का ? " ती तडक बोलली
" नाही बाई तू काही बोलू देणार आहेस का आम्हाला " शमाला आता बोलायला काही नव्हतं
" त्याला पाहिलस का ? " रुपाली स्वतःत मग्न राहून बोलली .
" अशी का त्याच्या माग फिरतेय ?  चांगलं दिसत का ते ? आणि पोरांची डोकी काय सरळ असतात का ? "
" त्यांचं त्यांना माहित पण इथं माझं डोकं कुठं थाऱ्यावर आहे "
" का ग काय झालं " शमान काळजीनं तिला विचारलं पण ती ऐकण्याच्या मनस्थितीत नव्हती . ती तशीच पुढे निघाली . तेव्हढ्यात प्रणवने तिचा हात पकडला व तोंडावर बोट ठेऊन तिला न बोलायची खूण केली व तो तिला कुठेतरी घेऊन जाऊ पाहत होता  .
" हात सोड माझा " तिने हात सोडवण्याचा प्रयत्न केला पण त्याने तिचा हात सोडला नाही .
" तोंड बंद कर आणि ऐक काय बोलतायत ते " तिनेही तिकडे लक्ष दिल .

" अरे तिला नुसतं फिरवायच आपली जान तर आशा आहे " :- राहुल
" अरे ती आशा आणि हि कोण निराशा ? " :- सतीश
" नाही ती आशी आणि हि आधाशी ; जगाला माहित आहे माझं, तरी आहे माझ्या माग मग  का सोडू .  हो तर नाही म्हणायचं पण नाही पण नाही म्हणायचं राहतेय तोपर्यंत राहू दे सोबत " :- राहुल
" पुढे काय use and throw " त्याच वाक्य कुणीतरी पूर्ण केलं .
त्यांच्यात हशा पिकला . ते एकमेकांना टाळ्या देत होते .
तिच्या डोळ्यात पाणी तरळलं होत तिच्या भावनांची अशी चेष्टा तिला सहन झाली नाही आणि ती तिथून तडक निघाली .
" तुला काय वाटलं तो नाही तर तुला चान्स आहे ? " तिला राग आला होता राहुलचा पण समोर असलेल्या प्रणववर तो निघत होता .
" माझं असं काही नाही . मला फक्त खर काय ते तुला दाखवायचं होत . "
" दाखवलंस ना मग आता जा कि काही हवं आहे माझ्याकडून त्याबदल्यात "
" मला काही नको " तो शांतच होता पण ती शांत व्हायला तयार नव्हती .
" एक मिनिट थांब असे उपकार नको माझ्यावर चल जाऊया " आपण म्हणत तिने त्याचा हात पकडला आणि त्याला घेऊन ती जाऊ लागली .
त्याने तिला अडवलं " कशासाठी करते आहे हे "
" मला हवं आहे हे "
" मूर्ख आहेस का ? त्याला दाखवण्यासाठी कशाला हे करायचं ? "
" मग तुला काय हवं आहे फिजिकल व्हायचंय का ? " ती थांबायला तयारच नव्हती .
" उगा काही बडबडू नकोस "
" काय होतंय त्याने तुला हि आनंद मिळेल आणि मला हि , तुम्हाला आमच्यात दुसरं काय हवं असत आमच्या भावना शून्य , फक्त हेच महत्वाचं "
" आणि पुढे काय प्रेग्नंट होणार ? "
" कशाला एक गोळी घेतली कि झालं "
" काय वाटतंय तुला लेमन च्या गोळ्या आहेत का ? "
" तुला काय करायचं आहे काय होईल तो त्रास मला आहे . आताही होतो आहेच नंतरही होईल "
" हे बघ माझं प्रेम आहे तुझ्यावर आणि मी तुला लाईफ पार्टनर म्हणून पाहतो . मला त्या वे नि  तुझ्याकडे पाहायचं आहे . असं क्षण दोन क्षणासाठी physical relation  बनवून तुझ्यापासून दूर नाही जायचं मला .  "
" हे बघ आपल्यात फार age difference आहे "
" मग त्यानी काय होत हि गोष्ट तोट्याची थोडीच आहे . दोघांमध्ये एकजण समजून घेणारा असेल तर काय वाईट आहे का ? "
" हे बघ मला कॉन्सेलर नको आहे लाईफ पार्टनर हवा आहे जो माझ्यासोबत माझ्यासारखं बेधुंद आयुष्य जगू शकेल "
" असं थोडीच आहे कि आपण लाईफ पार्टनरच व्हावं . आपण बोलू तर शकतो . हे बघ मी तुला तेव्हा तस विचारलं होत आणि तुझ्या एका नाहीमुळे मी पूर्ण थांबलो होतो . पण त्यामुळे आपल्यातली फ्रेंडशिपसुद्धा संपली . जेव्हा मला मदतीची गरज होती तेव्हा हे भाऊ म्हणणारे कोणीही मदतीला आले नव्हते . फक्त तूच मदतीला आली होतीस . तू एक ट्रू पर्सन आहेस . म्हणूनच मला तू मैत्रीण म्हणून हवी आहेस . एक तूच अशी आहेस जिच्यावर मी संपूर्ण विश्वास ठेऊ शकतो . आणि तू पण मान्य करशील कि मीही तितकाच ट्रू आहे तुझ्याबाबतीत . सो मित्र म्हणून सोबत राहू शकतो ना आपण . आणि बोलून तर बघ माझ्यासोबत तुझे प्रॉब्लेम सुटतील किंवा तुला हे कळेल कि हा प्रॉब्लेमच नाही . मोकळेपणाने बोल आणि समोर समोर बोलायला ऑड वाटत असेल तर कॉल कर . हे बघ माझ्या मनात काय आहे ते मी तुझ्या समोर ठेवलं आहे , त्यामुळे मी तुला परत अप्रोच करण चुकीचं ठरेल . आता तू ठरवायचं आहे  एकदा बोलून तर बघ किंवा एक कॉल करून तर बघ . मी वाट पाहीन तुझ्या कॉलची . " 

टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

शब्दभ्रमर

काय झालं इतकं मनापासून प्रेम केलं पण गेली ना ती . ती जाणारच होती. विषय फक्त एव्हढाच होता कि कधी. ते ती आता गेली. तशी चूक माझीच होती, इतकही जास्त प्रेम करू नये कुणावर. हे प्रेमच असत जे तुम्हाला कमजोर करत. किती प्रेम केलं तिच्यावर . इतकं कि भीती वाटायची ती आपल्याला सोडून तर नाही ना जाणार . या भीतीपायी ना तिच्यावरच प्रेम स्पष्टपणे व्यक्त करता आलं. ना तस जगता आलं जसे आपण आहोत . पण एव्हढ करून शेवटी वाटणारी भीतीच खरी ठरली . त्याच्या डोळ्यात पाणी होत . " अरे काय हे मुलांनी एव्हढ कमजोर असू नये. " त्याच्या पाठीवर कुणाचा तरी हात होता . त्यानं चमकून वळून पाहिलं . तर सुरेशदादा होते . सुरेशदादा एक भारदस्त व्यक्तिमत्व होत . आसपासच्या भागातली तरुण मंडळी त्यांना मानत होती . तब्येतीनं भारदस्त गडी . आधी आखाड्यात आणि आता नवीन जमान्यानुसार जिममध्ये जाऊन कमावलेली बॉडी . तब्बेतीच वेडच लागलं होत म्हणा ना त्यांना ते त्यांचं हे वेड बाकीच्या तरुण मुलांनापण लावत होते . राजकीय व्यक्तींसोबत उठणं-बसणं असायचं त्यांचं . स्वतः अजून राजकारणात नव्हते आले पण कधीही आले तर नक्की जिंकतील असा दांडगा जनसंपर्क .

शृंगार ४

          मस्त परफ्युम मिळाला , आवडेल मंजूला . घर गाठल पटकन . मंजूने दार उघडल आत जाता जाताच तिच्या कंबरेला वेढा घातला आणि तिला उचलण्याचा प्रयत्न केला . ब-याच दिवसांनी तिला उचलण्याचा प्रयत्न करत होतो . थोड वजन वाढल होत पण तरीही उचलण्याइतक होत . किमान तिचे पाय जमिनीपासुन वेगळे केले . दार अर्धवट उघड होत ते बंद केल . तिला तशीच उचलून सोफ्यावर घेऊन बसलो .    " अहो काय करताय तिकड भाजी आहे गॅसवर  ती खाली लागेल  . "    " असुदे ग आज आपण बाहेरूनच मागवू काही तरी . तू कुठ जाऊ नकोस मला सोडून आता . "    " ठिक आहे पण तेवढा गॅस तरी बंद करुन येते तोपर्यंत तुम्ही हात-पाय तरी धुऊन या . "    " चल ना मग अंघोळच करुया ना , तू पण ये बरोबर . "    " चला जा तुम्ही आधी हात-पाय धुवून या . उगाचच चावटपणा करु नका . "    तिलाही सोबत नेण्याचा प्रयत्न केला पण ती सटकली .    वा पाण्याने किती मस्त वाटत . मस्त फ्रेश होऊन बाहेर पडलो . बॅगमधून मघाशी आणलेला परफ्युम बाहेर काढला . मंजू येताच थोडा परफ्युम  तिच्या अंगावर स्प्रे केला  . तिलाही तो फार आवडला . तिच्या चेहऱ्यावर

ती सध्या काय करते

   संद्याकाळी मनाला अनामिक हुरहूर लागून राहिली होती आणि मन भूतकाळाच्या रेशमी पडद्यामागं  पोहोचल होत. का कुणास ठाऊक पण कधी नाही ती तिची आठवण येत होती . म्हणजे अगदी प्रेमबिम नव्हतं..... का होत ? माहित नाही पण एक हुरहूर होती तिच्या बद्दल . आज राहून राहून तिची आठवण येत होती, खरंच कशी असेल ती ? आणि काय करत असेल..  कुठे असेल ..  ती सध्या काय करते ?